Zespół dwóch budynków mieszkalnych, sześcio i pięciokondygnacyjnych, położonych przy ul. Rozbrat 32 oraz Rozbrat 34/36, został wzniesiony w latach 1928-31 wg projektu cenionego w dwudziestoleciu międzywojennym architekta Feliksa Michalskiego (sygnatura autora na elewacji kamienicy Rozbrat 32).
Feliks Michalski projektował m.in. kamienice i wille na Żoliborzu i Mokotowie, był także współautorem wiaduktu mostu Poniatowskiego.
Elewacje obu budynków, których charakterystyczne, narożne wieże ujmują symetrycznie wylot ul. Śniegockiej, zaprojektowane zostały w stylu neoklasycystycznym. Zdobią je trójkątne tympanony szczytowe, płaskorzeźby z motywami masek i kwiatów, kamienne wazy, tralkowe balkony i żłobkowane pilastry o bogato dekorowanych kapitelach.
Podczas Powstania Warszawskiego we wrześniu 1944 roku, w wyniku zmasowanych niemieckich nalotów na Powiśle, budynki zostały poważnie uszkodzone. W kamienicy Rozbrat 34/36 zburzona została całkowicie środkowa część skrzydła frontowego od ul. Rozbrat. Częściowo zburzony został również południowy narożnik budynku Rozbrat 32. Po wojnie kamienice odbudowano w uproszczonej formie – nie zostały odtworzone kopuły wieńczące dwie narożne wieże, a odbudowany front budynku Rozbrat 34/36 został pozbawiony balkonów oraz szczytowego trójkątnego tympanonu na osi centralnej. Zniszczone, podziurawione pociskami i w większości odkryte do gołej cegły elewacje doczekały się pierwszego po wojnie remontu dopiero w roku 1995.
Kamienica Rozbrat 34/36 ma dwa podwórza zachowane w swej oryginalnej stylistyce, z elementami małej architektury – centralną fontanną okoloną owalnym gazonem, architektoniczną obudową źródełka na murze graniczącym z sąsiednią działką, metalowym ogrodzeniem na podmurówce.
W prześwicie bramowym (wejście od ul. Rozbrat) zachowała się autentyczna nawierzchnia z glazurowanych płytek z podziałem w drobną kratkę o fazowanych krawędziach, w kolorze żółtawoszarym. Podobnego rodzaju płytki były często stosowane w prześwitach kamienic warszawskich XIX i początku XX wieku, lecz w niewielu miejscach są jeszcze zachowane.
Kamienica Rozbrat 32 ma jedno wydłużone podwórze z oryginalną metalową bramą i ogrodzeniem na podmurówce oraz z zachowanym układem gazonów wzdłuż ogrodzenia.
Obie kamienice posiadają dawny układ klatek schodowych z autentycznymi kutymi balustradami i drewnianymi poręczami oraz w większości zachowany pierwotny rozkład pomieszczeń w lokalach mieszkalnych.
W obu budynkach zachowane są również przedwojenne drewniane drzwi wejściowe do klatek schodowych oraz większość jedno i dwuskrzydłowych drzwi wejściowych do mieszkań.
Budynki przy ul. Rozbrat 32 i 34/36 stanowią istotny, w większości oryginalnie zachowany przykład luksusowej zabudowy mieszkalnej Powiśla oraz dokonujących się w latach trzydziestych XX wieku przemian urbanistycznych i społecznych w tej części Śródmieścia, wcześniej o charakterze fabrycznym, rzemieślniczym i portowym.
Obie kamienice zostały zaprojektowane i wybudowane dla spółdzielni mieszkaniowej, założonej w tym celu w roku 1927 przez pracowników przemysłu cukrowniczego i pozostają w tych samych rękach do czasów współczesnych.
